ทัวร์ปิดทองลูกนิมิต 9 วัด, ทัวร์ปิดทองฝังลูนิมิต 9 วัด, งานปิดทองลูกนิมิต ผูกพัทธสีมา

       วันเสาร์ 25 ม.ค. 2568
       วันอาทิตย์ 26 ม.ค. 2568
       วันตรุษจีน/พุูธ 29 ม.ค. 2568
       วันเสาร์ 1 ก.พ. 2568
       วันอาทิตย์ 2 ก.พ. 2568
** เส้นทางแสวงบุญ : กทม. – นครปฐม-สมุทรสงคราม-ราชบุรี - กาญจนบุรี
* 1. วัดป่าศรีถาวรคลองโยง/คลองโยง/พุทธมณฑล/นครปฐม (25 ม.ค.-2 ก.พ.)
* 2. วัดเทพประสิทธิ์คณาวาส/ท่าคา/อัมพวา/สมุทรสงคราม (25 ม.ค.-3 ก.พ.)
* 3. วัดบางใหญ่/กระดังงา/บางคนที/สมุทรสงคราม (25 ม.ค.-2 ก.พ.)
* 4. วัดตะโหนดราย/บางกระบือ/บางคนที/สมุทรสงคราม (25 ม.ค.-3 ก.พ.)
* 5. วัดบุญชูภาวนาราม/คลองโคน/เมือง/สมุทรสงคราม (25 ม.ค.-3 ก.พ.)
* 6. วัดไผ่ล้อม/อ่างทอง/เมือง/ราชบุรี (25 ม.ค.-2 ก.พ.)
* 7. วัดเขาพริกพนาราม/เมือง/ราชบุรี (25 ม.ค.-3 ก.พ.)
* 8. วัดแก้วพฤกษาราม/โพธาราม/ราชบุรี (25 ม.ค.-2 ก.พ.)
* 9. วัดป่าอมราราม/หนองตากยา/ท่าม่วง/กาญจนบุรี (25 ม.ค.-2 ก.พ.)
*** เงื่อนไขเดินทาง : เวลา 20.00 น. กำหนดออกเดินทางกลับ กทม. อาจไม่ถึง 9 วัด หรือแล้วแต่ลูกทัวร์จะต้องการไปให้ครบ 9 วัด กลับบ้านดึกก็ไม่เป็นไร ให้ลงคะแนน (โหวต) กันในคณะทัวร์ หรือตามเหมาะสมแก่กาลเวลา ถ้าไม่ดึกจนเกินไปทางทัวร์จะบริการให้ครบ 9 วัด (เหมือนทุกปีที่ผ่านมา)
* เวลา 06.00 น. รถทัวร์ปรับอากาศ ออกจากหน้าพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ (ติดกับมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) สนามหลวง
*22.00 น. กลับถึง กทม. พร้อมเก็บความทรงใจและความประทับใจ “ อิ่มบุญ อุ่นใจ ไปกับ ธรรมหรรษาทัวร์”
*** * ราคา 700 บาท+อาหารเช้า+เครื่องดื่ม+เจ้าหน้าที่บริการ ตลอดการเดินทาง

*** ดาวน์โหลด/รายละเอียดโปรแกรมทัวร์

ข้อมูลความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับ "ฝังลูกนิมิต-ผูกพัทธสีมา"

งานปิดทองฝังลูกนิมิต-ผูกสีมา : ที่เรียกกันว่า "งานปิดทองฝังลูกนิมิต ผูกพัทธสีมา" นั้น ความจริงเป็นงาน " ปิดทองฝังลูกนิมิต-ผูกสีมา " พัทธสีมา คือ สีมาที่ผูกแล้ว เพราะคำว่า "พัทธ" แปลว่า "ผูกแล้ว" เมื่อยังไม่ผูกก็ยังไม่เป็น "พัทธสีมา" ดังนั้น เราจึง "ผูกสีมา" ให้เป็นพัทธสีมา

คำว่า "ผูก" ในที่นี้หมายความว่า "ตกลงกัน กำหนดกันไว้" การมีพัทธสีมา ด้วยการฝังลูกนิมิต-ผูกสีมา จึงมีความหมายสำคัญ เป็นการทำให้พระสงฆ์มีสถานที่ประกอบสังฆกรรม ดำเนินกิจการพระพุทธศาสนาได้โดยถูกต้องตามพระธรรมวินัย ทำให้วัดมีฐานะสมบูรณ์ และเป็นเครื่องแสดงว่าคณะสงฆ์และพระพุทธศาสนาได้ประดิษฐานลง ณ ที่นั้นอย่างเป็นหลักฐานมั่นคงแล้ว

สีมา เป็นภาษาบาลี แปลว่า "เขต" เมื่อมีการสร้างวัดขึ้นมา ต้องมีเขตที่สงฆ์มาประชุมทำงาน ส่วนที่เรียกว่า "สังฆกรรม" ซึ่ง สีมา หรือ เขต นั้น ต้องมีเครื่องหมายกำหนดไว้ คนอื่นจะได้รู้ด้วยว่าอยู่ในเขตหรือไม่ ขอบเขตนั้นแค่ไหน คำว่า "เครื่องหมาย" ในภาษาบาลี เรียกว่า "นิมิต"

การผูกสีมา เป็นกิจกรรมสำคัญทางพระพุทธศาสนา เพื่อให้พระสงฆ์มีเขตที่ประชุมที่จะทำสังฆกรรมต่างๆ ตามวินัยวางไว้ว่าจะต้องจุพระภิกษุไม่น้อยกว่า 21 รูป ตามประเพณีที่เป็นวิัวัฒนาการยุคหลัง นิยมผูกสีมา เฉพาะตัวสถานที่ที่จะใช้เป็นที่ประชุม คือ ที่ตัวอาคารอุโบสถ หรือโบสถ์ เมื่อใครเข้ามาในสีมาแล้ว ถ้าเป็นพระภิกษุต้องเข้าที่ประชุม ถ้าไม่เข้าก็ทำให้สังฆกรรมเป็นโมฆะ และระหว่างมีสังฆกรรมอยู่จะมีภิกษุอื่นเข้ามาในเขตไม่ได้ ถ้ามีต้องเข้าที่ประชุมหมด

"นิมิต" คือ "เครื่องหมาย" : ลูกนิมิต เป็นลูกมีลักษณะกลมหลายขนาดทำด้วยหิน ใช้ฝังไว้เพื่อไม่ให้เคลื่อนที่ไปไหน กำหนดเป็นเขตพัทธสีมา ของแต่ละวัดที่เรียกว่า "อุโบสถ" วัดหนึ่งจะมีเพียงแห่งเดียว ใช้เป็นสถานที่ทำสังฆกรรม เช่น สวดพระปาติโมกข์ บวชพระ เมื่อสร้างเสร็จแล้วต้องได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา โดยมีพระบรมราชโองการ หรือรัฐบาลประกาศจัดสรรให้เป็นพิเศษ ตามพระธรรมวินัย ลูกนิมิตมี 8 ลูก กำหนดเขตแดน 8 ทิศ สิ้นสุดเขตวิสุงคามสีมา ต้องทำสังฆกรรมในเขตที่กำหนด

ลูกนิมิต พระพุทธเจ้าได้ทรงอนุญาตวัตถุ 8 ชนิดให้ใช้เป็นนิมิต คือ ภูเขา ศิลา ป่าไม้ ต้นไม้ จอมปลวก หนทาง แม่น้ำ และ น้ำ ในปัจจุบันนี้นิยมกันลงตัวให้เอาศิลาเป็นนิมิต และนิยมก้อนศิลากลม จึงเรียก "ลูกนิมิต" และนิยมฝังลงในดินให้เคลื่อนที่ไม่ได้ จึงเรียก "ฝังลูกนิมิต" เมื่อกำหนดเขต (สีมา) ได้แล้ว และได้วัตถุที่เป็นนิมิตแล้ว คณะสงฆ์จะมาประชุมและตกลงกันว่า "เขตสีมาอยู่รอบบริเวณเท่านี้" โดยมีนิมิตซึ่งเป็นก้อนหินเหล่านี้เป็นเครื่องกำหนดเขต

ลูกนิมิต นิยมให้มี 8 ทิศ เขตสีมาจะเป็นไปตามลูกนิมิตทั้ง 8 ลูกนั้น เมื่อดึงเส้นโยงจากลูกนิมิตลูกหนึ่งไปยังอีกลูกหนึ่ง จนครบ 8 ลูก รูปร่างสีมา คือ เขตสงฆ์นั้นจะปรากฎขึ้นมา ต่อมาได้เกิดประเพณีปฏิบัติในเชิงวัฒนธรรมขึ้นมา ให้เพิ่มเติมนิมิตอีกลูกหนึ่ง เป็นลูกที่ 9 อยู่ตรงกลาง เลยเรียกเป็นลูกประธาน ซึ่งไม่ได้กำหนดเขตอะไร ส่วนลูกจริง คือ ลูกที่อยู่ด้านข้างทั้ง 8 ลูก

ดังนั้น เมื่อกล่าวโดยสรุป สิ่งที่ใช้เป็นเครื่องหมายกำหนดเขต เรียกตามภาษาบาลีว่า "นิิมิต" เขตที่ตกลงกันตามเครื่องหมายนั้น เรียกว่า "สีมา" ถ้าเป็นเขตที่พระสงฆ์ประุชุมกันลงมติกำหนดขึ้นเอง เรียก "พัทธสีมา" แปลว่า "สีมาที่คณะสงฆ์ผูกขึ้น" หรือ "สีมาที่คณะสงฆ์ผูกแล้ว"

ใบสีมา นิมิตที่ใช้กำหนดเขตพัทธสีมา นิยมใช้ก้อนหินกลมขนาดพอสมควร ฝังลงในดิน และนิยมทำแผ่นหิน แผ่นอิฐ หรือ แผ่่นไม้ก่อวางไว้เหนือหลุม เพื่อเป็นที่สังเกตว่าลูกนิมิตอยู่ตรงนั้น จึงเรียกแผ่นหินเป็นต้นนั้นว่า "ใบสีมา" คณะสงฆ์จะดำเนินการกำหนดเขตพัทธสีมา โดยมาประชุมกันตกลงกำหนดเขตตามลูกนิมิตที่นำมาฝังลงในหลุม และประกาศความตกลงไว้เป็นหลักฐาน พิธีการนี้จึงเป็นสังฆกรรมที่มีชื่อเรียกว่า "การฝังลูกนิมิต-ผูกสีมา"

วิสุงคาม คือ ที่ซึ่งพระเจ้าแผ่นดิน (พระราชาในฐานะเป็นประเทศราชอาณาจักร) หรือประธานาธิบดี (ผู้นำสูงสูดของประเทศในฐานะเป็นประเทศสาธารณรัฐ หรือระบบอื่นๆ) ได้แบ่งออกจากเขตบ้านเมือง พระราชทานให้เป็นสิทธิแก่ "ผู้ใดผู้หนึ่ง"

วิสุงคามสีมา คือ เขตแดนของคณะสงฆ์ ซึ่งแยกต่างหากจากบ้านเมือง หรือ ดินแดนของพุทธจักรแยกต่างหากจากอาณาจักร โดยมีพระบรมราชโองการพระราชทานไว้ หรือ รัฐบาลประกาศจัดสรรให้ การพระราชทานที่ให้เป็นวิสุงคามสีมา ถือว่าเป็นธรรมเนียมที่มีการพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ตั้งวัด

ฉะนั้น วิสุงคามสีมา มีความสำคัญทั้งในด้านวินัยและกฎหมาย การได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เท่ากับเป็นการเลื่อนฐานะของวัด ทำให้ได้ประโยชนทางพระวินัย ที่จะได้มีการผูกสีมาเป็นที่ประกอบสังฆกรรม หากยังไม่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ก็ยังเป็นสำนักสงฆ์ คือ เป็นที่อยู่อาศัยของพระสงฆ์เท่านั้น เมื่อได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาแล้ว พระสงฆ์ก็จะผูกสีมาลงภายในให้เป็นพัทธสีมาต่อไป ดังนั้น ต้องได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาก่อน จึงจะมีการฝังลูกนิมิตผูกสีมาได้

การถอนสีมา ต้องทำก่อนผูกสีมา เพราะบางคราวปรากฎว่าสถานที่ที่จะผูกสีมาขึ้นใหม่ ไปทับคร่อม หรือ คาบเกี่ยว กับพัทธสีมาที่พระสงฆ์ชุดอื่น เคยประกาศกำหนดไว้ในอดีตเมื่อหลายสิบปีมาแล้ว หรือหลายร้อยปี หรือพันปีล่วงมาแล้ว และอาจไม่มีร่องรอยเหลืออยู่บนพื้นดินเลย ถ้ามีการผูกสีมาทับลงไป ท่านวางหลักการตัดสินไว้ว่า ให้สีมาที่ผูกขึ้นมาใหม่ เป็นโมฆะ คือ ใช้ไม่ได้ วิธีแก้ไขกรณีเช่นนี้ ในพระธรรมวินัยกำหนดไว้ว่า เมื่อสงฆ์จะผูกสีมาใหม่ ให้ประุชุมกันลงมติประกาศยกเลิกถอนพัทธสีมาเก่าที่เคยตั้งอยู่ ณ สถานที่แห่งนั้นก่อน การประชุมสงฆ์ลงมติประกาศยกเลิกเพิกถอนพัทธสีมาเก่าเช่นนี้ เรียกง่ายๆ ว่า "การถอนสีมา"

การปิดทองลูกนิมิต ไม่ใช่ส่วนของพุทธบัญญัติ แต่เป็นส่วนของวัฒนธรรมประเพณี กล่าวคือ กิจการทางพระพุทธศาสนา เราถือว่าเป็นเรื่องของพุทธบริษัททั้ง 4 แม้จะเป็นเรื่องของพระสงฆ์ก็เปิดโอกาสให้ญาติโยมคฤหัสถ์มีส่วนร่วม ด้วยเหตุนี้จึงเกิดประเพณีเพิ่มขึ้นมาในงานผูกสีมา ทำให้เกิดงานพิธีต่างๆ ตามมา

การมีส่วนร่วมของชาวบ้านเรียกว่า "การทำบุญ" ฉะนั้น จึงมีประเพณีการทำบุญในการผูกสีมา และสิ่งที่ทำในงานนี้ชาวบ้านเห็นว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ รวมทั้งลูกนิมิตก็กลายเป็นของศักดิ์สิทธิ์ จึงมีพิธีปิดทองลูกนิมิตตามมา

สีมา กับ โบสถ์ : พระพุทธเจ้าทรงกำหนดเรื่องเขตทำสังฆกรรมที่พระสงฆ์ต้องมาร่วมประชุมกัน คือ สีมา หรือ เขต นี้ ไม่จำเป็นต้องมีอาคาร แต่พระพุทธองค์ทรงมีพุทธานุญาตให้มีตัวอาคารสำหรับเป็นที่ประชุมได้ เรียกว่า "โรงอุโบสถ" ซึ่งแปลมาจากคำบาลีว่า "อุโปสถัคคะ" หรือ อุโปสถาคาร

อุโบสถไม่ใช่ชื่อสถานที่ แต่คือ สังฆกรรม หรือ งานส่วนรวมที่ต้องทำประจำอยู่เสมอ คือ การที่พระภิกษุไปประชุมกันทุกวันพระกลางเดือน และวันพระสิ้นเดือน (วันขึ้น/แรม 15 ค่ำ) เพื่อสวดพระปาฎิโมกข์ ซักซ้อมวินัย อาคารที่ทำอุโบสถ จึงเรียกว่า "โรงอุโบสถ" ต่อมาเรียกโรงอุโบสถสั้นลงเป็นอุโบสถ และเรียกให้สั้นและง่ายลงไปอีกจะเหลือแต่คำว่า "โบสถ์"

วัด กับ สีมา : วัด คือ สถานที่ที่พระสงฆ์อยู่อาศัย และใช้เป็นศูนย์กลางการปฏิบัติศาสนกิจ ซึ่งได้แก่กิจการทั้งในหมู่พระสงฆ์เอง และที่เกี่ยวข้องกับประชาชน ชีวิตและการปฏิบัิติศาสนกิจของพระสงฆ์ เนื่องกันอยู่กับประชาชน จึงมิใช่พระสงฆ์ฝ่ายเดียวเท่านั้นที่ใช้วัด แม้ประชาชนก็ใช้วัดเป็นที่แสวงธรรมและประกอบกิจกรรมที่เป็นกุศลด้วย

ที่อยู่อาศัยของพระสงฆ์ไม่ได้มีความหมายเหมือนบ้านเรือนซึ่งเป็นที่อยู่อาศํยของชาวบ้าน เพราะพระสงฆ์ไม่ได้มีที่อยู่อาศัยเป็นสมบัติของตนเอง และการอยู่ไม่ใช่ความหมายหลัก แต่การปฏิบัติศาสนกิจต่างหากที่เป็นความหมายหลัก คือ อยู่อาศัยเป็นปัจจัยประกอบ เพื่อจะทำหน้าที่ของพระให้ได้ผลสมบูรณ์ ฉะนั้น วัดจึงเป็นสถานที่ที่พระสงฆ์ศึกษาเล่าเรียน ประพฤติปฏิบัติประกอบกิจกรรมตามพระธรรมวินัย และเผยแผ่อบรมสั่งสอนธรรมแก่ประชาชน

พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.2505 และ ฉบับที่ 2 (แก้ไขเพิ่มเติม) พ.ศ.2535 ได้กำหนดสถานะของวัดไว้ว่า วัดมี 2 ประเภท คือ
(1) วัดที่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา
(2) สำนักสงฆ์

กล่าวโดยสรุปว่า ถ้ายังไม่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา จะเป็นเพียงสำนักสงฆ์ แม้จะตั้งขึ้นตามกฎหมายโดยมีประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้วก็ตาม

การปิดทองลูกนิมิต ผูกสีมา ถือเป็นการบูชาพระพุทธเจ้า และบูชาพระอรหันต์ 8 ทิศ และเป็นการบูชาพระนพเคราะห์ หรือเป็นการสะเดาะเคราะห์ ต่ออายุต่อดวงชะตา เสริมบารมี ต่อมาในระยะหลัง ท่านผู้รู้นักปราชญ์บัณฑิตจึงคิดประมวลเอาลูกนิมิตทั้ง 9 ลูก รอบๆ อุโบสถ เป็นมากุศโลบายให้คนได้ ทำบุญสร้างบารมี และต้องการให้สอนให้คนรู้จักบูชาพระพุทธเจ้า และพระอรหันต์ 8 ทิศ พร้อมๆ กับได้บูชาพระนพเคราะห์ โดยคิดหาเหตุผลโยงมาจับคู่กับลูกนิมิตทั้ง 9 ลูก

ลูกนิมิต จึงถือกันว่าเป็นสัญลักษณ์แทนองค์พระศาสดา และพระสาวกผู้เป็นพระอรหันต์ 8 ทิศ
เป็นการบูชาคุณของพระพุทธเจ้า และคุณของพระอรหันต์ 8 ทิศ
อีกทั้งเป็นการบูชาพระนพเคราะห์ เทวดาประจำวันเกิดอีกด้วย ดังต่อไปนี้...
1. นิมิตลูกเอก เพื่อบูชาพระพุทธเจ้า และบูชาพระเกตุ อยู่ใจกลางอุโบสถ
2. ทิศบูรพา เพื่อบูชาพระอัญญาโกณฑัญญะ และบูชาพระจันทร์
3. ทิศอาคเนย์ เพื่อบูชาพระมหากัสสปะ และบูชาพระอังคาร
4. ทิศทักษิณ เพื่อบูชาพระสารีบุตร และบูชาพระพุธกลางวัน
5. ทิศหรดี เพื่อบูชาพระอุบาลี และบูชาพระเสาร์ (เวียนตามจักรราศี)
6. ทิศปัจจิม เพื่อบูชาพระอานนท์ และบูชาพระพฤหัสบดี
7. ทิศพายัพ เพื่อบูชาพระควัมปติ และบูชาพระราหู(พุธกลางคืน)
8. ทิศอุดร เพื่อบูชาพระมหาโมคคัลานะ และบูชาพระศุกร์
9. ทิศอิสาน เพื่อบูชาพระราหุล และบูชาพระอาทิตย์

คำอธิษฐานจิต ในงานปิดทองฝังลูกนิมิต ผูกสีมา

ขอเดชะ บุญทาน การกุศล

ปิดนิมิต อุโบสถ ทศพล

เริ่มลูกต้น กลางโบสถ์ โชติตระการ

เป็นนิมิตลูกเอกเสกประสาท งามโอภาสมาศเฉลิมเสริมสันฐาน
เป็นนิมิตเตือนตาสาธุการ ท่ามกลางงานบุญพิธีผูกสีมา

เกิดชาติหน้าอย่ารู้เข็นได้เป็นใหญ่ รูปวิไลเป็นเสน่ห์ดังเลขา
ปิดนิมิตลูกทิศบูรพา ให้ก้าวหน้าเกียรติยศปรากฎไกล

ปิดนิมิตลูกทิศอาคเนย์ ขอให้เท-วาประสิทธิ์พิศภัย
ปิดนิมิตทิศทัก-ษิณศักดิชัย ให้สมใจสมบัติวัฒนา

ปิดนิมิตลูกทิศหรดี ขอให้ชีวี-วิตมั่นชันษา
ปิดนิมิตทิศประจิมอิ่มอุรา ปรารถนาใดได้ดั่งใจปอง

ปิดนิมิตทิศพายับดับทุกข์โศก นิราศโรคนิราศภัยร้ายทั้งผอง
ปิดนิมิตทิศอุดรกรประคอง ได้เงินทองสมหมายทุกประการ

ปิดนิมิตทิศอิสานประการท้าย ให้สมหมาย ได้สุข ทุกสถาน
รวม "เก้า" ลูก สุกใสใจเบิกบาน กว่าจะถึงซึ่งนิพพาน..เมื่อนั้นเทอญ.

สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ การให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง
รวบรวมและเรียบเรียง โดย รองศาสตราจารย์ ดร.นิติกานต์ ธรรมหรรษากุล (ดร.เบิร์ต ธรรมหรรษาทัวร์)
* ปริยัติศึกษา : นักธรรมชั้นเอก (น.ธ.เอก), เปรียญธรรม 6 ประโยค (ป.ธ.6),
* ปริญญาตรี : พธ.บ.(พุทธศาสตรบัณฑิต : การสอนสังคมศึกษา), น.บ.(นิติศาสตร์),
* ปริญญาโท : ศศ.ม.,(การบริหารองค์การ), น.ม.(นิติศาสตร์), M.P.A.(Pubiic Administration)
* ปริญญาเอก : PhD.(Buddhist Studies), Ph.D.(Political Science), Ph.D.(Pubiic Administration),
* นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต น.ด.(นิติศาสตร์) : ปริญญาโทควบปริญญาเอก/WTU : Candidate in LL.D.(Laws) มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น Doctor of Law Candidate ตามหนังสือรับรอง เลขที่ มท.0200/0383 ลงวันที่ 30 กรกฎาคม 2567
** ประกาศนียบัตรอบรมหลักสูตรผู้นำเที่ยว มหาวิทยาลัยธนบุรี ร่วมกับ สานักงานพัฒนาธุรกิจนาเที่ยวและมัคคุเทศก์ กรมการท่องเที่ยว และผู้รับใบอนุญาตผู้นาเที่ยว (Lour Leader Licence) กรมการท่องเที่ยว กระทรวงการท่องเที่ยวและการกีฬา
** ประกาศนียบัตรสำนักฝึกอบรมวิชาว่าความแห่งสภาทนายความ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ได้ผ่านการทดสอบและสอบได้จากสำนักฝึกอบรมวิชาว่าความแห่งสภาทนายความ และขึ้นทะเบียนขอรับใบอนุญาตเป็นทนายความ เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม 2567
# ประธานบริหารในเครือธรรมหรรษา (ธรรมหรรษาทัวร์ แอนด์ แทรเวล/บางกอกไทย เซ็นเตอร์/ไอ-อินเดีย ธรรมหรรษา)
# นายสกสมาคมนิติธรรมหรรษา (ประเทศไทย) สนธ./NDA. กทม./ปทูมธานี
# นายกสมาคมการศึกษาปฏิบัติธรรมและท่องเที่ยวไทย-อินเดีย (สทอ./TIA) กทม./ปทุมธานี
# ประธานมูลนิธิศูนย์ปฏิบัติธรรมนานาชาติอินเดีย-ไทย (ITT) พุทธคยา, อินเดีย
# ประธานมูลนิธิวัดไทยโพธิวิหารอินเดีย (WTBI) พุทธคยา, อินเดีย
# ประธานที่ปรึกษาคณบดีคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี
# อาจารย์แนะแนวการศึกษา คณะรัฐประศาสนศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยชินวัตร
#พิธีกร/วิทยากร/ธรรมวิทยากร/อาจารย์บรรยายพิเศษในสถาบันการศึกษา/องค์กรการกุศลนิติบุคคลร่วมนานาชาติอินเดีย-ไทย
# เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา-การศึกษาองค์การและธุรกิจ-มีความรู้ด้านกฎหมาย ศาสนา สังคม และท่องเที่ยว มีประสบการณ์ไม่ต่ำกว่า 20 ปีขึ้นไป โดยเฉพาะงานศึกษาวิจัยเกี่ยวกับธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์
# งานวิจัยประกอบการศึกษาด้านนิติศาสตร์ โดยทุนการศึกษาพัฒนาบุคลากรด้านกฎหมาย จากบริษัทในเครือธรรมหรรษาทัวร์ : ทำวิทยานิพนธ์ปริญญาโท นิติศาสตรมหาบัณฑิต น.ม.(นิติศาสตร์) เรื่อง "ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการส่งเสริมและพัฒนามัคคุเทศก์ในประเทศไทย", และปริญญาเอก นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต น.ด.(นิติศาสตร์) : ปริญญาโทควบปริญญาเอก/WTU : Candidate in LL.D.(Laws) ทำดุษฎีนิพนธ์ เรื่อง "มาตรการทางกฎหมายในการลงโทษและควบคุมธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก"